به گزارش ایسنا، وقتی این گروه از نورونها در اثر مصرف زیاد غذاهای چرب آسیب ببینند مغز در کنترل وزن بدن دچار مشکل و ناتوانی می‌شود.
دکتر جوشوآتالر، کارشناسان مرکز دیابت و چاقی اکسلنس در دانشگاه واشنگتن و دستیاران وی روی مغز موشهای آزمایشگاهی مطالعه کردند که برای دوره‌های کوتاه مدت و بلندمدت از رژیم‌های غذایی پرچرب استفاده کرده بودند.
این موشها به گروههای 6 تا 10 تایی تقسیم شدند و در دوره‌های یک روزه تا هشت ماهه به آنها غذاهای پرچرب داده شد. سپس در طول این دوره‌ها مغز موشها به دقت و با جزئیات مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در این بررسی‌های دقیق متخصصان متوجه آسیب‌دیدگی و در نهایت از دست رفتن نورونها حیاتی تنظیم کننده وزن در مغز موشها شدند.
دکتر تالر در این زمینه می‌گوید: احتمال آسیب‌دیدگی سلولهای مغزی در صورت مصرف زیاد غذاهای پرچرب می‌تواند توجیه کند که چرا برای این افراد چاق کم کردن وزن کار دشواری است.
به گزارش روزنامه بلومبرگ، این متخصصان دریافتند اگر موشها 3 روز متوالی از غذاهای چرب مانند رژیم غذایی معمول آمریکایی استفاده کنند پس از این 3 روز خیلی بیشتر کالری مصرف می‌کنند و به مرور در طول این مطالعات به وزن آنها افزوده می‌شود.
دکتر تالر چنین نتیجه گرفت که اگر بتوان دارویی تولید کرد که از احتمال آسیب‌دیدگی به این نورونها جلوگیری کند می‌توان به راه‌کاری موثر برای مقابله با پرخوری و چاقی دست پیدا کرد.
